De eerste ontmoeting met wensmoeders

De eerste ontmoeting met wensmoeders om een potentieel co-ouderschap mee aan te gaan is een feit. Een grote stap in ons proces naar kinderen. Met hooggespannen verwachtingen zijn we naar onze afspraak gegaan, hopende op een klik. Op zoek naar een niet nader te verklaren onderbuikgevoel. Het stemmetje in ons hoofd dat zei: "Dít is de vrouw waarmee we door middel van een gezamenlijk kind voor de rest van ons leven verbonden willen zijn." Over druk gesproken... De gezonde spanning sloeg al snel om naar een open, eerlijk en ontspannen gesprek. Niet geheel verrassend, leidde het gesprek niet direct tot een bevestigend stemmetje in ons hoofd. Hier zijn nog wel wat vervolgafspraken voor nodig. Het resulteerde echter wel tot een antwoord op veel andere vragen en onzekerheden waar wij mee worstelden. Zo langzamerhand begint het er dan toch op te lijken dat dit het meest geschikte pad voor ons is om af te gaan leggen. Nu nog op zoek naar de meest geschikte setting.

Twee vaders en hun kind

Zullen we goede ouders worden voor ons toekomstige kind. Dat is een vraag die waarschijnlijk bij iedere ouder in de dop speelt. Bij ons als twee vaders spelen nog veel meer vragen: Hoe gaat de omgeving om met homostellen met kinderen, hoe zal het kind dit zelf ervaren, zal het gepest worden en zal het zijn of haar mannetje kunnen staan? Een kind kun je niet overal tegen in bescherming nemen. Als toekomstige ouder kun je kinderen niet behoeden voor alle lastige situatie die gaan komen, maar je kunt het hier wel op voorbereiden. Maar waarom vinden veel mensen met wie wij over onze kinderwens praten dit voor kinderen van homo-ouders dan wel zo’n issue? En waarom is iedereen niet meer dan alleen maar blij voor heterostellen die hun kinderwens bekend maken? Zijn hun kinderen dan wel gevrijwaard van problemen en pesterijen? Waar komt toch die kritische houding vandaan als plannen hebt die niet binnen de standaard vallen. Oprechte interesse of je niet kunnen inleven in een keuze die velen nooit hoeven te maken?

De laatste tijd komt de LHBT gemeenschap geregeld in het nieuws. Positieve boodschappen als legalisering van het homohuwelijk in Frankrijk en president Obama die zich inzet voor gelijken rechten voor homo’s in Afrika passeren de revue. Wat voor mij het meest opvallende en geruststellende bericht was, is het onderzoek over kinderen van ouders van gelijk geslacht en hun familieband. En wat blijkt? Qua zelfvertrouwen en emotionele gezondheid scoren de kinderen net zo goed als kinderen uit traditionele gezinnen. Op het gebied van algemene gezondheid is het zelfs beter. Dit valt ook wel te verklaring, gezien homo wensouders in de jaren voor de geboorte van hun kind elke optie en elk mogelijk scenario hebben overwogen en doordacht. Niet gek dat uitgerekend kinderen van homo- en lesbische stellen zo goed uit het onderzoek naar voren komen. Volledig klaar zijn voor alles wat een nieuw ouderschap meebrengt zullen we niet zijn, maar we kijken het wel vol vertrouwen tegemoet.