Wensouderbijeenkomst in Den Haag

Waar we in onze tocht naar de invulling van onze kinderwens veel tegenaan lopen is het gebrek aan informatie voor de mogelijkheden voor wensvaders en wensmoeders. Stichting Meer dan Gewenst organiseert bijeenkomsten in Amsterdam en Nijmegen voor wensouders. Naast het delen van verhalen van ervaringsdeskundigen, zijn er juristen gespecialiseerd in het vervullen van een niet-traditionele kinderwens aanwezig. Verder is er de mogelijkheid om groepsgesprekken te volgen die dieper ingaan op specifiekere thema's. Tussendoor is er nog wat tijd om met andere bezoekers te spreken en om van ideeën te wisselen of zelfs je potentiële draagmoeder, co-vaders, co-moeders of donor te ontmoeten. Meer dan Gewenst initieert zelfs speciale speeddates voor wensouders in Amsterdam.

Het vinden van de juiste mensen is natuurlijk belangrijk als je besluit de volgende stap te zetten in het realiseren van je kinderwens. Past bijvoorbeeld een co-ouderschap het beste bij je, dan is het ook wel prettig dat de toekomstige vader(s) of moeder(s) van je kind niet te ver weg wonen. Het aantal homo's en lesbiennes dat nadenkt over kinderen is groeiende in  Nederland. Hoe kan het dan zo zijn dat er alleen nog maar bijeenkomsten in Amsterdam en Nijmegen zijn? Hier ontstond het idee voor het opzetten van een wensouderbijeenkomst in Den Haag in samenwerking met COC Haaglanden. Momenteel zijn we nog in bespreking over de invulling van een informatiedag. Er moet nog een hoop gebeuren en we zijn sterk afhankelijk van het aantal aanmeldingen, maar het streven is om de eerste bijeenkomst begin 2014 te realiseren. Wordt vervolgd!

De eerste ontmoeting met wensmoeders

De eerste ontmoeting met wensmoeders om een potentieel co-ouderschap mee aan te gaan is een feit. Een grote stap in ons proces naar kinderen. Met hooggespannen verwachtingen zijn we naar onze afspraak gegaan, hopende op een klik. Op zoek naar een niet nader te verklaren onderbuikgevoel. Het stemmetje in ons hoofd dat zei: "Dít is de vrouw waarmee we door middel van een gezamenlijk kind voor de rest van ons leven verbonden willen zijn." Over druk gesproken... De gezonde spanning sloeg al snel om naar een open, eerlijk en ontspannen gesprek. Niet geheel verrassend, leidde het gesprek niet direct tot een bevestigend stemmetje in ons hoofd. Hier zijn nog wel wat vervolgafspraken voor nodig. Het resulteerde echter wel tot een antwoord op veel andere vragen en onzekerheden waar wij mee worstelden. Zo langzamerhand begint het er dan toch op te lijken dat dit het meest geschikte pad voor ons is om af te gaan leggen. Nu nog op zoek naar de meest geschikte setting.

Twee vaders en hun kind

Zullen we goede ouders worden voor ons toekomstige kind. Dat is een vraag die waarschijnlijk bij iedere ouder in de dop speelt. Bij ons als twee vaders spelen nog veel meer vragen: Hoe gaat de omgeving om met homostellen met kinderen, hoe zal het kind dit zelf ervaren, zal het gepest worden en zal het zijn of haar mannetje kunnen staan? Een kind kun je niet overal tegen in bescherming nemen. Als toekomstige ouder kun je kinderen niet behoeden voor alle lastige situatie die gaan komen, maar je kunt het hier wel op voorbereiden. Maar waarom vinden veel mensen met wie wij over onze kinderwens praten dit voor kinderen van homo-ouders dan wel zo’n issue? En waarom is iedereen niet meer dan alleen maar blij voor heterostellen die hun kinderwens bekend maken? Zijn hun kinderen dan wel gevrijwaard van problemen en pesterijen? Waar komt toch die kritische houding vandaan als plannen hebt die niet binnen de standaard vallen. Oprechte interesse of je niet kunnen inleven in een keuze die velen nooit hoeven te maken?

De laatste tijd komt de LHBT gemeenschap geregeld in het nieuws. Positieve boodschappen als legalisering van het homohuwelijk in Frankrijk en president Obama die zich inzet voor gelijken rechten voor homo’s in Afrika passeren de revue. Wat voor mij het meest opvallende en geruststellende bericht was, is het onderzoek over kinderen van ouders van gelijk geslacht en hun familieband. En wat blijkt? Qua zelfvertrouwen en emotionele gezondheid scoren de kinderen net zo goed als kinderen uit traditionele gezinnen. Op het gebied van algemene gezondheid is het zelfs beter. Dit valt ook wel te verklaring, gezien homo wensouders in de jaren voor de geboorte van hun kind elke optie en elk mogelijk scenario hebben overwogen en doordacht. Niet gek dat uitgerekend kinderen van homo- en lesbische stellen zo goed uit het onderzoek naar voren komen. Volledig klaar zijn voor alles wat een nieuw ouderschap meebrengt zullen we niet zijn, maar we kijken het wel vol vertrouwen tegemoet.

Adoptie, draagmoederschap of co-ouderschap?

Ooit het gevoel gehad pionier te zijn op een bepaald gebied? Niemand in je omgeving die hetzelfde pad al heeft bewandeld en kan zeggen hoe het precies moet? Adoptie kan een lang en onzeker proces zijn. Draagmoederschap moet je gegund worden door een vrouw uit je omgeving. Bij co-ouderschap moet je jezelf bewust zijn dat het een commitment voor de rest van je leven is. Keuzes die niet over één dag ijs gaan en zonder slag of stoot zullen verlopen. We hopen meer helderheid te krijgen door veel praten over de opties voor het vervullen van onze kinderwens.

Ouderschap via een andere manier dan de traditionele weg, is duidelijk een onderwerp waar de meesten niet veel over na hebben gedacht. Zoals het een echte Nederlander betaamt, heeft iedereen hier echter wél een duidelijke mening over. Meningen die variëren van “is dat ook een optie” tot “waarom zou je voor een ingewikkelde constructie als co-ouderschap kiezen”. We zijn er wel achter gekomen dat er geen perfecte keuze is. Als die er was, dan was onze keuze wel duidelijk geweest. In dit geval kiezen we voor de keuze, die het meest perfect voor óns is. Welke keuze het ook gaat worden, in tegenstelling tot vele andere keuze van ons, zal dit een keuze zijn die we weloverwogen hebben.

Nieuwe opties

Afgelopen weekend zijn we opnieuw naar een bijeenkomst voor wensouders geweest, georganiseerd door Meer dan gewenst. Dit keer in Amsterdam. Fijn om even met “lotgenoten” te praten. Er waren veel sprekers die uit eigen ervaring spraken. Naast de homo- en lesbische stellen, waren er ook opvallend veel alleenstaande (hetero)vrouwen met een kinderwens. We zijn al vaker bij een bijeenkomst geweest, dus we vroegen ons in eerste instantie af of dit nog wel toegevoegde waarde had. Dat had het uiteindelijk zeker! Vele ervaringsdeskundigen deden hun verhaal. Naast de vele opties die wij dachten te hebben, zijn er na die dag nog enkele realistische bij gekomen.

Eén van de sprekers was een vader van een tweeling. Samen met zijn echtgenoot zijn zij met behulp van een Amerikaans bemiddelingsbureau in contact gekomen met een draagmoeder. Waar het in Nederland commercieel draagmoederschap niet mogelijk, biedt dit in de VS wel mogelijkheden. Als wensouders ben je wel uiteraard wel aan strikte regels verbonden. Zo mag een draagmoeder niet de biologische moeder zijn. Het bureau bemiddeld dan ook tussen de ouders in spe en vrouwen die een eisprong willen doneren. Een voorwaarde voor de betrokken vrouwen is wel dat zij het niet doen omdat zij het geld nodig hebben. Alle vrouwen hebben dan ook een vaste baan en investeren de vergoedingen dan ook vaak in bijvoorbeeld een studie. Via deze zeer kostbare weg is het mogelijk om binnen we vrij kort tijdsbestek vaders te worden.

Vervolgens kwam er een alleenstaande vrouw aan het woord, samen met de twee mannen waar zij twee kinderen mee heeft gekregen. Zij en het homostel vertelden op een zeer open wijze over het hele proces wat hen bracht tot hun volmaakte gezin. Wat wij voorheen niet zagen als de eerste optie voor het krijgen van kinderen kwam plotseling een stuk dichterbij na het zien van dit complete plaatje. Er stond in onze ogen dan ook niet een stel en alleenstaande vrouw, maar een gezin van drie mensen en hun kinderen. Tijdens de paralelsessie die volgde, zijn wij nog even wat dieper op co-ouderschap ingegaan. Na gesproken te hebben met enkele deskundigen hebben wij de tip gekregen om eens te gaan “daten” met vrouwen die nadenken over co-ouderschap en veel ideeën uit te wisselen tot je de persoon tegenkomt waarmee je dit avontuur voor de volle 100% mee aan durft te gaan. En dát is dan ook precies hetgeen wat wij de komende periode zullen gaan doen!

De eerste stappen naar ons volmaakte gezin

Op 6 mei zijn mijn vriend en ik samen in het huwelijksbootje gestapt. Het partnerbootje om precies te zijn. Hoe je het beestje ook noemt, het was de mooiste dag van ons leven. Ik ben een romanticus, dus ik had het liefst met allerlei toeters en bellen willen trouwen. De reden dat wij voor een geregistreerd partnerschap hebben gekozen is heel bewust. We hebben een sterke kinderwens. Deze wens was er al voordat mijn partner en ik elkaar leerden kennen en deze is sindsdien alleen maar sterker geworden. Nu denken velen: “Een kinderwens? Dan is het juist beter om getrouwd te zijn?” Dat is deels waar. Een bezoek aan een Meer dan gewenst bijeenkomst in Nijmegen, heeft ons doen nadenken over de voor- en nadelen. Meer dan gewenst is een stichting die bijeenkomsten organiseert voor lesbische wensmoeders en homo wensvaders.

Eigenlijk zijn er alleen maar voordelen aan een geregistreerd partnerschap ten opzichten van een huwelijk, als het twee homomannen met een kinderwens betreft. Het is namelijk voldoende om samen een kind te adopteren en het biedt geen belemmeringen bij een draagmoeder. In het kort: Wil je als homostel samen adopteren, dan moet je getrouwd zijn. Een geregistreerd partnerschap wordt erkend als een huwelijk en volstaat om die reden. Bij een draagmoederschap vereenvoudigt een partnerschap de erkenning van een kind door de biologische vader. In dit geval een van de wensvaders. Juridisch gezien mag een man geen kinderen erkennen die buiten zijn huwelijk zijn geboren.

Nu is het voor twee mannen lastig op biologische wijze een kind te krijgen. Hier hebben homomannen toch echt een draagmoeder voor nodig. Een kind mag ook wettelijk niet meer dan twee juridische ouders hebben. De eerste is vanzelfsprekend de draagmoeder. De tweede de donor van het homostel. Ben je als wensvaders samen getrouwd, dan levert dit juridisch wat complicaties. Ben je geregistreerd partner van elkaar, dan mag je als wensvader wél kinderen buiten je partnerschap erkennen. Zonder tussenkomst van een rechter, wel te verstaan. Kortom: Een partnerschap geeft voordelen bij het kiezen voor een draagmoeder en biedt geen nadelen bij een adoptie. Dat maakte de keuze voor ons vrij simpel. En dat romantische huwelijk? Dat komt zodra onze kinderwens is vervuld!